عشایر  ایل باصری باور داشتند که زمستان از شب یلدا شروع میشود و پس از آن " کرد کمر" می باشد که 9 روز طول میکشد و از روز 21 دی ماه شروع شده و در سی دیماه به اتمام میرسد. این 9 روز سرد ترین روز های زمستان می باشد که میگویند کرد از شدت سرما به کمر پناه می برد. پس از آن چارچار از راه میرسد که جنگ بین چله بزرگ با چله کوچک است، چله بزرگ چهل روز است و چله کوچک بیست روز.  در چهار روز آخر چله بزرگ و چهار روز ابتدای چله کوچک جنگ سرماست، یعنی از ششم بهمن تا چهاردهم بهمن هوا به اوج سرما میرسد. و در پانزدهم بهمن ماه به 45 زمستان می‌رسیم و عشایر بر این باورند که زمین در این شب نفس میکشد و پشت سرما و زمستان می‌شکند. شصت روز از زمستان که گذشت چله کوچک تمام میشود و سی روز پایانی سال به سه ده روز تقسیم میشود.ده روز اول "پیرزن" _ ده روز دوم " آب چاشت" _ ده روز پایانی " اسفند و نوروز" است که پنج روز اسفند و پنج روز نوروز
* در مورد "پیرزن " گفته میشود که پیرزن در زمستان در اثر سرما دو پسر خود را از دست میدهد به همین خاطر چلوسی( چوب سوخته که هنوز آتش دارد) برمیدارد وبا شعر میگوید
احمدم رفت،
محمدم رفت،
دل به کی کنم خش،
چلوسی بردارم دنیا زنم تش( آتش)
میگویند: پیرزن چلوس را پرت میکند؛ اگر در آب بیفتد این ده روز بارانی میشود اگر در خشکی بیفتد هوا باد و طوفانی میشود.